КӨҢІЛІМ МЕНІҢ ҚАРАҢҒЫ

Көңілім менің қараңғы. Бол, бол, ақын! 
Алтынды домбыраңмен келші жақын.
Ішек бойлап он саусақ жорғаласа,
Бейіштің үні шығар қоңыр салқын.

Егер сорым түбімен әкетпесе,
Керек қой көңілді үміт тебірентсе.
Қатып қалған көзімде бір тамшы жас 
Төгілмей ме, бой жылып, ол да ерісе?!